Lieve allemaal,

Na het fijne weekend moest er toch echt weer gewerkt worden. Dinsdag mocht ik weer naar stage. Ik had niks voorbereid, dus ik kon weinig doen. Ik had mijn laptop meegenomen en zo kon ik toch nog even bezig voor school. Ondertussen ook nog wat kaartjes verstuurd, heel sneaky via internet. Woensdag ging ik ook weer naar stage. De kinderen hadden deze week een repetitieweek, dus waren ze de hele ochtend bezig met toetsen maken. Het enige dat ik dan doe is voorin de klas zitten en toekijken. Ja inderdaad, voorin. Achterin is namelijk geen plek, haha.

Ik merk dat ik nog steeds slecht tegen de warmte kan, dat is wel jammer! Je voelt je toch niet helemaal op je gemak als je constant zweet, of het zweet je op de rug staat. Nu weet ik hoe jij je voelt, pap, na een dagje in de kragge

. Woensdag was ook de dag waarop ik voor het eerste skypte met de familie Mondria. Na wat geploeter aan de Nederlandse kant was het gelukt! Een keer andere gezichten zien is ook wel eens leuk, no offence jesse & familie van de Belt. Ik heb die avond voor 10 huisgenoten pasta pesto gekookt. Denk je eens in: als je over dag al zo veel zweet en het warm hebt, moet je je eens voorstellen hoe prettig dat is boven een pan met kokend water! Gelukkig verdampt het zweet in de pan dan wel gelijk. Nee hoor, grapje , zo erg is het nu ook weer niet.De pasta viel bij mij niet zo goed, dus ik ging op tijd naar bed.

Ik merk dat ik veel in mijn klas kan proberen, qua werkvormen en spellen. De kinderen zijn overal wel voor in. Zo heb ik woensdag een circuit vorm gedaan met klokkijken. De kinderen vinden het klok kijken erg moeilijk. Ze hadden de repetitie van het klok kijken al gehad, maar ik stelde voor aan mijn mentor om het nog eens met ze te oefenen. Dat mocht. Ik besloot om helemaal bij het begin te beginnen en vertelde een verhaal over hoe de klok is ontstaan. De kinderen waren betrokken en leken het beter te begrijpen. Tijdens het circuit maakten ze in elk groepje een andere opdracht, die allemaal met de digitale of met de analoge tijd te maken hadden. Het ging al een stuk beter, yes! Je zag het plezier.

En tsja, wat moet je de kinderen nog leren als ze de repetities die week allemaal al gehad hebben? Ik merkte dat deze gedachte nogal heerste bij mijn mentor, dus stelde ik voor om de volgende dag een lesje over Nederland te geven. “Het maakt niet uit wat je geeft, bedenk maar iets.” Oké, prima! Ik ging met een goed gevoel naar huis, want ik had van allerlei ideeën over wat ik kon doen. Ik besloot een quiz te maken en van allerlei dingen aan de kinderen te vertellen, dingen die ze zouden onthouden. Ik begon de volgende dag mijn les met een woordweb. Wat wisten de kinderen al van Nederland? Dat was echt een goeie, want de gekste dingen kwamen naar boven. “Het sneeuwt toch altijd in Nederland, juf? Juf, ik hoorde dat er ook pinguïns zijn in Nederland. In Nederland spelen ze toch lingo?” Haha, bij die laatste had ik het echt even niet meer! Hoe komen ze er op? Ik had er veel plezier in om ze van alles te vertellen over het land waar ik vandaan kwam. Als laatste heb ik ze nog het filmpje van papa in het klokhuis laten zien, maar helaas was het geluid een beetje te zacht. Deze hebben ze nog van me tegoed, dat vind ik nog wel even gaaf om te laten zien! #trots

Het was ongeveer 12.45 uur en het lesprogramma was helemaal doorgelopen. Drie kwartier over dus. Hmmm, wat nu? Ik zat al van allerlei spelletjes te bedenken. Mijn mentor daarentegen trok een zak chips open en liet de kinderen in een kringetje zitten. “Jullie krijgen van mij een zak chips, ik ga kijken hoe goed jullie kunnen delen.” Haha, het is ook een manier om kinderen te laten delen!

Grappig om te zien. Even tussendoor, ze geven daar niet veel om. In Nederland moet je gezond trakteren en wordt er van je verwacht dat je fruit meeneemt voor in de pauze. De gekste dingen kom je hier tegen. De ene dag zie je kinderen met een stuk pizza in hun broodbakje en de andere dag met patat. Gek hè? Natuurlijk zijn er ook kinderen die wel fruit meenemen of een broodje, of kinderen die worst kopen bij de kantine van de school.

De kinderen kregen woensdag een briefje mee dat ze vrijdag vrij waren, in verband met een godsdiensttraining van het personeel. Deze moest donderdag weer mee, getekend en wel, zodat de leerkracht zeker wist dat er geen kinderen op school zouden komen. Mijn mentor vroeg me mee naar de godsdiensttraining. Ik kon wat later opstaan, het was dicht bij mij in de buurt. Ik kreeg een routebeschrijving van Moniek, die was er al eens geweest. Het was een enerverende ochtend, heel gek ook af en toe. We kregen ‘les’ van een soort pater over kernkwadranten. Toevallig had ik daar voor mijn komst hier in Suriname les over gehad, dus ik wist precies hoe het in elkaar zat. De pater legde het echter heel anders uit, waardoor het vaak niet klopte. Ik heb mijn mond gehouden, totdat de directrice aan me vroeg hoe het zat. Ik gaf mijn kernkwaliteit en een daarbij behorende valkuil. Toen leken ze het te snappen. Het thema van de ochtend was identiteit, voor het geval je die vergeten was. :p Hieraan werd het woord spiegelbeeld gekoppeld. In de spiegel zou je de buitenkant van je eigen ik zien. Bijzonder! Het werd nog bijzonderder, want de echte Willeke Alberti-fans onder ons weten dat dit een lied is van haar. Spiegelbeeld. Nou, ik heb het geweten. We hebben het ongeveer 5x gezongen, ja echt, en steeds bekeken we het bijbehorende filmpje. De ochtend leek eindeloos, de man was erg langdradig naar mijn idee. De dingen die hij heeft verteld in die hele ochtend kon hij ook wel in een uurtje vertellen. Het was wel gezellig, je zat wel bij het team en zo voelde ik me ook onderdeel van het team.

Alleen dat Willeke Alberti had voor mij niet gehoeven, haha.

Dit weekend heb ik rustig aan gedaan. Zaterdag hebben we gekeken naar het Nederlands elftal, maar misschien had ik dat niet moeten doen. Pffff, wat een wedstrijd zeg. Om pissig van te worden, haha. Mijn huisgenoten zijn nog gaan stappen, ik ging lekker mijn bed opzoeken. Zondag ben ik met een paar huisgenoten gaan zwemmen, dat was echt lekker! ’s Avonds zijn we naar de Waterkant gegaan en hebben we daar wat gegeten. Ik heb al in een eerdere blog gezet dat de mensen aan de Waterkant net een tikkeltje bijzonderder zijn dan de ‘gewone’ mensen. De volgende tekst kunnen mensen als schokkend of grof ervaren.

We liepen met 8 man naar het restaurantje toe, toen we ineens hoorden: “eey meisje!” Uit een reflex draaide ik me om. “Eey dat meisje heeft een dikke kut!” Woow, wat?! Allemaal stomverbaasd keken we elkaar aan. Ik zei: “Sorry?!”, waarop hij het nog eens dom herhaalde. Juist.. Erg bijzonder wat ze hier allemaal uitkramen. Hiervan was ik toch even onder de indruk! Snel vergeten en dooooor! Het eten liet, zoals normaal hier, nog wel even op zich wachten. De vrouwelijke ober vond het allemaal ook best ingewikkeld, 8 bakra’s (nederlanders in Suriname) die allemaal wat anders wilden. Is ook moeilijk!

Gisteren ging ik weer naar stage en heb ik de hele ochtend alleen gedaan. Mijn mentor vertelde me dit toen ze de ochtend aan het openen was. Oké! Even switchen dus. Maar het ging hartstikke goed en de kinderen vonden het leuk. Mission accomplished! Vandaag was er helemaal niets meer te doen, dus zijn we eerst gaan knutselen. De kinderen hebben een grote dobbelsteen gevouwen en versierd. Dat was hun ‘paasdoos’. Hierin kregen ze allemaal een muffin die ze mochten versieren met chocopasta en hagelslag. Ja, ik vond het ook een vreemde combinatie. Maar, er waren ook paaseitjes ter versiering! Toch nog iets met pasen, haha. Het was heel leuk om de kinderen bezig te zien. Hierna zijn we gaan wandelen naar de Palmentuin, daar konden de kinderen spelen. We wandelden via Fort Zeelandia en het i love SU beeld weer terug naar school. De kinderen hebben genoten, en ik ook! Ze vertellen je de gekste verhalen en pakken steeds je hand vast omdat ze dichtbij je willen zijn. Schatjes!

Morgen krijgen de kinderen hun rapport en zijn ze al om 10 uur vrij. Ze hebben daarna vakantie, de paasvakantie. Morgenmiddag ga ik naar de Zanderij om Jesse op te halen! Ik kijk er erg naar uit!

Samen gaan we veel trips doen en laat ik hem zien wat ik allemaal doe hier. Ik heb er zin in. Dit weekend beginnen we met een weekend naar de Voltzberg en naar de Raleighvallen. Slapen in een hangmat! Ik ben benieuwd, haha.

Nog een aantal weetjes:

• Het schijnt dat je hier geen rijbewijs hoeft te hebben voor een scooter/brommer. Dat vertelde een taxichauffeur aan mij. Hmm, vandaar soms die verkeerschaos! Haha
• Het auditorium is de enige plek met airco. Erg fijn dus om daar te zijn! Ik deed daar even mijn haar los en ineens zag ik van allerlei koppies mijn kant op draaien. "Wauw juf, wat is je haar mooi!" "Mag ik het voelen?" Uhhh, nou nee, haha.
• Morgen ga ik ook de twee dozen ophalen met de spullen voor de school. Ik heb besloten om de boeken aan het einde van mijn stageperiode te geven, als afscheidscadeau. De knutselspullen neem ik wel gelijk mee. Nu is het zo dat kinderen van thuis vanalles mee moeten nemen, en dan zie je alsnog verschil tussen kinderen. (dit willen ze voorkomen door de kinderen uniformen te laten dragen).

Missen jullie me al?

Liefs, Geanne