Lieve allemaal,

Dit is het dan: mijn allerlaatste blog vanuit het mooie Suriname. Heel cliché maar ik zeg het toch: de drie maanden zijn voorbij gevlogen. Natuurlijk was het niet altijd gemakkelijk, maar wauw: wat een prachtig land is Suriname! De afgelopen twee weken zijn helemaal voorbij gevlogen, daarom heeft deze blog even op zich laten wachten, oeps

. Omdat ik zooooo veel te vertellen heb, zal ik niet te veel in details treden. Anders wordt het nog langer dan normaal .

Goed, even een terugblik, ook voor mezelf trouwens. Wat heb ik in de tussentijd allemaal weer beleefd? Stage is inmiddels voorbij. Donderdag 21 mei heb ik samen met de kinderen gegeten bij het Pannenkoeken en Poffertjes café. Lekker Nederlands, dacht ik, totdat alle kinderen patat bestelden, haha. Ik bestelde zelf wel een pannenkoek, nou, zo een hadden ze er nog nooit gezien. Over stroop nog maar te zwijgen. Zij kennen stroop als ranja, zo noemen ze dat. Het was een gezellige ochtend! Ik heb mijn mentor een voorleesboek gegeven, als afscheid. Ze leek even geschokt en kon later uitbrengen: voor jouw afscheidscadeau moet je nog maar eens langskomen. Haha.

Vrijdag tot en met maandag ben ik weer naar het binnenland vertrokken, Apiapaati was de eindbestemming. Om 07.00 precies stond het vertrek gepland, dus ik was keurig op tijd. Achteraf bleek ik toch niet zo goed ingeburgerd als ik dacht, want hoe had ik nu er vanuit kunnen gaan dat we echt om 07.00 weg zouden gaan? 08.00 uur stapten we pas in de bus, haha. Ik had deze trip alleen geboekt, ik kende een paar meiden die er waren, maar voor de rest was ik alleen. Af en toe was dat best lastig! Maar ook dit weekend heb ik weer unieke dingen mogen zien. Het hoogtepunt was wel dat we op een band achter de boot aan konden sjezen. Ik weet niet zo goed hoe ik dit moet omschrijven, ik zal wat foto’s toevoegen, dan zien jullie wel wat ik bedoel. Ook heb ik gezien hoe een begrafenis in zijn werk gaat bij de Marron. Het is werkelijk een groot feest, iedereen die is uitgenodigd neemt cadeaus mee voor de nabestaanden. Dit varieert van een zak rijst tot een grote tv. We hebben mooie watervallen gezien en lekker gezwommen. Maandag wilde ik zo snel mogelijk naar huis, want mama zat in Paramaribo al op mij te wachten. Om 10.00 uur was het vertrek gepland, maar je raad het al. Maandag 25 mei waren hier de verkiezingen. Onze bootsman bedacht om 10 voor 10 dat hij nog moest gaan stemmen in een dorp verderop. Niet eens heel erg, want dat duurde niet heel erg lang. Vervolgens ging de motor stuk, dus we hadden geen boot om terug te gaan. Beeeetje jammer! 3 uur later konden we gelukkig vertrekken en uiteindelijk zag ik mama rond een uur of 10 ’s avonds. Heel fijn om mama weer te zien en te knuffelen

. We hebben samen nog wat gedronken en zijn daarna naar bed gegaan.

Dinsdag was een suuuuuper leuke dag. Om 09.00 uur vertrokken we richting Zanderij om daar op een quad te stappen. Wat is dat ongelooflijk gaaf zeg! Ik zat alleen op een quad en Femke en Eline samen. De testrondjes gingen nog wat voorzichtig, maar na twee rondjes begon het echte werk. We scheurden over de savanne, werden zeiknat door de waterplassen overal en moesten de takken van ons afslaan in de jungle. De hele dag hebben we gereden. Het regende, maar dat mocht de pret niet drukken. Het werd juist nog leuker, want nu lagen overal waterplassen! Ge-wel-dig. Een super afsluiting

.

Woensdag zijn mama en ik opgehaald door Ronny. Voor de trouwe lezer is dit overbodige informatie, maar Ronny is al eens eerder mijn gids geweest. Dit keer ging hij ook weer mee, dat was heel gezellig! We reden samen met nog twee anderen naar de Brownsberg. Hier zouden we een pittige wandeling doen en twee watervallen bezoeken. De eerste dag hebben we een ‘test’ wandeling gedaan. We hebben toen maar liefst 5 van de 8 soorten apen mogen spotten, een schildpad gezien, spinnen bekeken en veel mogen genieten van prachtige uitzichten. Mooie plek zeg! Op een gegeven moment vermelde Ronny dat hij rook dat er een wurgslang in de buurt was. Het schijnt dat wanneer die net heeft gegeten, je hem kunt ruiken. Okeeeeee, even wat sneller lopen, Ronny? Haha.

’s Avonds hebben we gezellig op de berg gegeten en heb ik nog even mijn sjoel-skills getoond aan de plaatselijke bevolking. Helaas kon ik niet van ze winnen, al lag het naar mijn idee aan de sjoelbak, hihi. Dag 2 bestond uit een pittige wandeling. Op de site van de tour stond al dat je een goede fysieke conditie moest hebben, maar hoe bepaal je of je die hebt? We trokken onze wandelschoenen aan en daalden af naar de Ireneval. Maarja, het leuke van afdalen is natuurlijk dat je daarna weer naar boven moet. Kleinigheidje. Dat was wel even zwaar, hoor! Ik was nog moe van de trip naar Apiapaati en het quad rijden, mijn benen lieten me een beetje in de steek. Maar, dat mocht de pret niet drukken. Super leuk om samen met mama te doen!

’s Middags vertrokken we naar Stone Island. Dat is een soort schiereiland dat helemaal is ondergelopen. De bomen die in het meer staan zijn ook ondergelopen, dus je ziet allemaal dooie bomen boven het water uit komen. Een gek gezicht. De volgende dag hebben we nog over dat meer gevaren, mooi om te zien. Het blijkt dat het hout nog in erg goede staat is, daarom kappen ze sommige bomen en verwerken dat ter plaatse. Dat hebben we ook nog even mogen bekijken.

Onze mede reizigers gingen op doorreis via Atjoni. Atjoni is de verste plek in het binnenland waar je met de auto kunt komen, wil je verder, dan moet je met de boot. Mama en ik gingen mee, zodat we dat ook nog even konden zien. We aten daar bami en daarna begonnen we aan de terugreis. Een privétripje, want we waren alleen nog met Ronny. Gezelligheid alom, de drie uur was zo om!

Gisteren, zaterdag, zijn mama en ik naar de Warappakreek gegaan. Dat was een trip die meer over de geschiedenis van Suriname ging. Dit kon ik wel zien aan de mensen die mee gingen, de meeste van hen hadden misschien ook wel wat van deze geschiedenis meegekregen, als je begrijpt wat ik bedoel.

Er waren een paar studenten, maar ook wat oudere mensen. We hadden weer een leuke gids die erg veel kon vertellen. Helaas regende het bijna de hele dag. En als het hier regent, dan regent het kei- en keihard. Pffff! Gelukkig hadden we een overdekte boot .
Al met al een geslaagde dag die we hebben afgesloten bij het Pannenkoeken en Poffertjes café. (Ja, wij hebben hier wel een pannenkoek gegeten, haha.)

Vandaag zijn we nog even Paramaribo in geweest. We hebben mijn sleutel ingeleverd bij mijn huisbaas en zijn daarna nog wezen picknicken in de Palmentuin. Rond vier uur zijn we teruggegaan en toen hebben we een duik genomen in het zwembad. We hebben gelachen: koprollen en handstanden gemaakt, dit ging bij mij ietsjes beter als bij mama, haha. Vanavond zijn we voor het laatst uit eten geweest en toen heeft mama roti gegeten, dat hoort er natuurlijk ook bij!

De koffers zijn ingepakt, we hebben ingecheckt, morgen nog even de laatste souvenirs kopen en dan zit het er al weer op! 3 maanden in Suriname. De tijd ging zo snel! Wat heb ik genoten van dit land. Maar, ik merk wel dat ik er ook super veel zin in heb om weer naar huis te gaan. Morgen gaan we nog even langs stage, zodat mama dat nog even kan zien en om half 2 vertrekken we naar Zanderij. We vliegen om 17.50, vluchtnummer KL0714. Dinsdagmorgen om half 8 komen we aan op Schiphol en dan gaan we alweer richting het kleine Belt-Schutsloot.

Ik wil iedereen bedanken voor de leuke kaartjes en de lieve berichtjes. Super leuk om te voelen dat er aan je wordt gedacht. Een aantal van jullie zie ik hopelijk dinsdag al, maar de rest zal ik later deze week zien. Ik heb er zin in!

PS: de foto's laten nog even op zich wachten, deze hebben jullie nog van me tegoed!

Liefs vanuit Suriname,
Geanne